Mijn vader en mijn manager gingen vorig jaar, rond dezelfde tijd, met pensioen. Ze zijn van een generatie die gelooft dat hard werken de belangrijkste garantie voor succes is. Hun afscheid heeft mij tot nadenken aangezet. Wat wil ik bereikt hebben op die leeftijd? En wat wil ik nalaten aan de volgende generatie? Hebben we wel goed nagedacht over de opvolging van zo’n belangrijke sleutelpositie?

Lessen uit het verleden

Toen ik mijn manager vroeg wat hij wilde achterlaten was zijn antwoord: “een sterk team”. Maar zijn opvolger moest uiteindelijk extern worden aangetrokken, omdat de board niet de juiste persoon in het team herkende. Hoe kon het dat we niet tijdig de juiste opvolger in onze eigen gelederen konden vinden?
Mijn vader had zijn opvolging al vroegtijdig geregeld. Hij had een jonge, talentvolle medewerker onder zijn vleugels genomen en langzaam zijn taken en verantwoordelijkheden aan hem overgedragen. Zelfs toen hij de functie van hem overnam bleef mijn vader nog een tijdje als coach de overdracht begeleiden. Dit was voor beide partijen een win-win situatie, omdat de successor veel sneller in zijn rol kon groeien en mijn vader met tevredenheid en waardigheid zijn functie en daarmee zijn legacy kon overdragen.

Wat is eigenlijk míjn legacy?

In deze periode ging ik meer nadenken over mijn eigen nalatenschap. Mijn onderbuikgevoel werd bevestigd door een mentor. Ik kwam bij hem, omdat ik nog beter wilde leren begrijpen wat de dieperliggende emoties achter het gedrag van ondernemers/executives zijn. Waarom maken ze de keuzes die ze maken? Een aantal keren waren we bijvoorbeeld al in een zeer vergevorderd stadium beland met ondernemers om hun opvolging veilig te stellen. De reis naar de volgende fase van succesvolle groei of turnaround was al helemaal uitgestippeld. Maar toch werd op het allerlaatste moment anders besloten.

Hij vroeg mij waarom ik doe wat ik doe? En waarom ik zo graag wil ondernemen? Goede vraag! Het antwoord dat volgde was mijn wens om een merk te bouwen dat mensen zullen gaan herkennen en zich herinneren. Een sterke naam met een nalatenschap voor de volgende generatie(s). Misschien wel mijn eigen kinderen. Mochten ze die ambitie hebben. En toen was de cirkel rond. Ik heb een bedrijf opgezet dat ondernemers en executives helpt om opvolging te organiseren en borgen. De beste passende bedrijfsopvolgers te vinden om de toekomst en dus hun legacy veilig te stellen.

Ik heb inmiddels veel ondernemers, directeuren en families gesproken die op één of andere manier met opvolgingsvraagstukken bezig zijn. Velen zullen de drang om een nalatenschap te creëren herkennen. En als we eerlijk zijn tegen onszelf zit hier een bepaalde zelfverheerlijking achter wat ons drijft om een imperium te bouwen. En allemaal willen ze dat hun levenswerk verder mag gaan in vertrouwde handen. Of dat nu eigen familie is of niet.

Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.

Er zijn vele vormen om bedrijfsopvolging te organiseren, maar meestal gaat het uiteindelijk om vertrouwen en kwetsbaarheid. Vertrouwen in de persoon, vertrouwen in de organisatie en vertrouwen in het model. En je kwetsbaar durven op te stellen. Durven te praten over de dingen die normaal niet bij de zelfverzekerde DGA verwacht worden en openstaan voor andere ideeën. Zo heb ik in de korte tijd die ik nu weer aan het ondernemen ben verschillende ondernemers gesproken die na al dat harde werken door het leven met de feiten werden geconfronteerd (hartaanval, gebroken gezinnen, you name it…). Deze ondernemers zijn daardoor heel anders naar hun legacy gaan kijken. De bedrijfsopvolging hoeft dan ook niet altijd aan het einde van de carrière op latere leeftijd plaats te vinden. Soms is het beter tijdig je toekomst te verzilveren om te kunnen genieten van je succes.

Hoe wil jij herinnerd worden?

Laatst sprak ik een oud collega die onlangs één van de bedrijven van zijn schoonvader heeft overgenomen. Helaas is zijn schoonvader te jong overleden, maar heeft wel kunnen zien dat het bedrijf in vertrouwde handen wordt voortgezet en dat de familie een stabiele eenheid vormt en klaar is voor de uitdagingen die nu (zonder de frontman) op hen af zullen komen. Hij vertelde mij dat het aantal mensen dat naar de begrafenis wilde komen overweldigend was en iedereen vol liefde en respect over zijn schoonvader sprak. Dit is zijn legacy. Hoe wil jij herinnert worden?

Sommige CEO’s zijn zo vol van zichzelf dat ze het belangrijker vinden dat een straatnaam naar hen vernoemd wordt dan dat ze de organisatie gezond maken of houden. Maar in plaats daarvan zo afgeleid zijn dat ze de organisatie compleet verwaarlozen. Onbegrijpelijk, maar werkelijk een waargebeurd verhaal.

Nu ik weet wat mijn legacy is geeft me dat veel rust en voldoening. We praten tegenwoordig veel over purpose en the why. Inmiddels heeft iedereen wel zijn buik vol van Simon Sinek en is het tijd om weer praktisch na te denken over je eigen why en niet die van de organisatie. Dat millennials een purpose nodig hebben om zich aan je organisatie te verbinden en ‘s ochtends uit bed te komen, is inmiddels wel duidelijk. Zij zullen misschien nog niet met hun eigen nalatenschap bezig zijn, maar wel met het opruimen van de nalatenschap van onze generatie. Ze proberen een sustainable toekomst te bouwen. Dit maakt de cirkel wederom rond.

Je hoeft de wereld niet te verbeteren.

Je legacy hoeft niet het oplossen van de wereldhonger te zijn. Soms kan het verschil voor één iemand al je legacy zijn. Het is niet zo moeilijk purpose te vinden als we nadenken over wat we willen achterlaten. Of dit nu via een bucket list is, een hoger doel nastreven of een goede toekomst voor je kinderen bouwen. Wat wil je nalaten en hoe wil je herinnerd worden? Dat zijn voor mij de twee belangrijkste vragen. Ik wil graag succesvol zijn, maar wel door altijd trouw aan mezelf te zijn en eerlijk en oprecht iedereen te behandelen zoals ik dat zelf ook zou willen. Mijn vader heeft niet alleen zijn opvolging in het bedrijf geborgd, maar ook zijn nalatenschap in mijn normen en waarden overgedragen. Dit draag ik weer over op mijn kinderen. En wordt zo weer onderdeel van onze gezamenlijke legacy.

Leef je legacy!

Een legacy is dus niet iets van het verleden. Je legacy leef je, ieder dag. Wij kunnen niet controleren hoe andere mensen ons zien of waarderen. We kunnen alleen maar anderen inspireren door onze acties. We zijn wat we doen. Als je in de geschiedenis kijkt zijn de meest invloedrijke legacies van degenen die anderen inspireerden met hun acties. Zij dachten niet aan daden of vertelden anderen niet wat ze moesten doen. Nee, zij kregen de dingen zelf voor elkaar door actie! Misschien dachten zijn nog niet aan hun legacy, maar onbewust waren zij deze wel aan het bouwen. Hun daden en resultaten werden uiteindelijk hun legacy.

Mijn passie is om bedrijven, ondernemers en professionals te helpen hun legacy te borgen. Je doelen, je visie en je toekomst. Dit is een reis die we samen aangaan en waar vertrouwen centraal staat. En wie zijn de mensen die hier bij passen? Niemand weet precies waar de reis zal eindigen en met wie, maar ik weet zeker dat het veel voldoening geeft. Wat is jouw legacy?

Door: Dorus Swinkels